BİRBİRİNİZLE MUTLAKA SOHBETLEŞİN
ÇÜNKÜ SOHBET İNSANIN GÖNÜL ve HAYAT GIDASIDIR
Son zamanlarda toplumda artan kötülüklerin, ahlakîbozuklukların, huzursuzlukların ve mutsuzlukların sebeplerinden biri de insanlar arasındaki “Sohbet” eksikliğidir. Evde, sokakta, okulda, camide, çarşıda, pazarda, Kahvede, yolda, otobüste, Trende..v.s. aklınıza gelen pek çok yerde sohbet yok denecek kadar azaldı!. Herkesin elinde bir cep telefonu; onunla oynuyor, onunla konuşuyor, onunla ilgileniyor. Konuşmalar çoğu kez cep telefonuyla mesajlaşmaşeklinde yapılıyor. O da “Kes kopyala gönder” şeklinde.. İnsanlar birbiriyle görüşmüyor, birbirini tanımıyor, sohbet etmiyor. Sohbet etmediği için de; sevgi, saygı, hoşgörü, nezâket ve letâfet edeb ve âdâb nedir?.. Bilinmiyor!.. Ne yazık ki çağımızın teknolojik gelişmeleri ve insanlarımızın doyumsuz dünya hırsı, çok kazanma ve güç elde etme hırsı insanları iyice maddeleştiriyor ve sohbetten uzaklaştırıyor. Günümüzde, teknolojinin ve modernizmin tuzağına düşen ve onun cazibesine kapılan birçok insan ve özellikle gençlerimiz; insanı bencilleştirmekten, kibirleştirmekten ve yozlaştırmaktan başka bir şey içermeyen, kin, nefret, kıskançlık, intikam ve düşmanlık içeren, gayri ahlaki ve gayri insani televizyon dizileri ile bilgisayar ve cep telefonu oyunları, Facebook dedikoduları nedeniyle sohbetten uzaklaşmakta, sohbetin manevi hazzından ve feyizli gıdasından mahrum kalmaktadır.
Halbuki yaratılış gereği insanın sosyal ihtiyaçlarından biri de “Sohbet” tir. Çünkü sohbet; insan için vazgeçilmez bir gönül ve hayat gıdasıdır. Gönülleri aydınlatan, nurlandıran bir kandildir. İnsanı hidayete ve fazilete ulaştıran rahmanî bir nimettir. İnsana güven ve huzur veren, karanlıkları aydınlatan Gönül feneridir.. Yaşamak için ekmek ve su ne kadar önemli ise, ferdî ve içtimai hayat için sohbet de o kadar önemli ve o kadar elzemdir.. Bugün insanların en çok özlediği şeylerden biri de akraba, arkadaş ve dostlarıyla geçmişte yaptığı güzel sohbetlerdir. Öyle değil mi? Öyle diyor Gönül dostları: “Gönül ne kahve ister ne kahvehane, Gönül sohbet ister, kahve bahane.” Bir başka halk deyimi de şöyledir. “Hayvanlar koklaşa koklaşa, insanlar konuşa konuşa anlaşır.” Pekî Sohbet Nedir? İnsanların çeşitli vesilelerle bir araya gelerek duygu ve düşüncelerini, istek ve arzularını, bilgi ve tecrübelerini, sevgi ve samimiyetlerini birbirleriyle paylaşmalarına, birbirleriyle hasbihal etmelerine, belli konular üzerinde fikir alış verişinde ve istişarede bulunmalarına “Sohbet” denir.
Evde, Bağda, Bahçede, Tarlada, Kırda, Bayırda yapılan söyleşiler, okulda öğretmenlerin talebelere verdiği dersler, Kahvehanelerde, Çay bahçelerinde ve Dost meclislerinde dostlar arasında yapılan samimi sıcak konuşmalar.. Hepsi birer sohbettir.. İnsanın Rabbine yönelerek yaptığı duâlar, ibadetler ve tesbihatlar de değerli ve güzel birer sohbettir.
Sohbetlerin dünyevi ve uhrevi pek çok faydası vardır. Sohbetler; Hak ve hakikate giden yolun gösterildiği, Allaha kulluğun öğretildiği, edep ve âdabın öğrenildiği, nezih ve güzel konuşmaların kazanıldığı, sevgi ve saygının, sevme ve sevilmenin en güzel şekilde yaşandığı, tevâzu ve iltifatın en güzel gösterildiği ortamlardır. Bu bağlamda sohbetler birer ilim ve edeb meclisidir. Sohbet meclisleri; birlik ve beraberliğin, yardımlaşma ve dayanışmanın ittihaz edildiği, dostlukların geliştiği ve olgunlaştığı Gönül meclisleridir... Bazı anlar olur ki, bir dost ile yapılan kısa bir selamlaşma ve hal hatır sorma faslı bile insanın gönlünü rahatlatır ve insana huzur verir. Peygamberimiz Hz.Muhammed (a.s) bir hadisinde: “Her güzel söz sadakadır” buyurduğu gibi sohbetler aynı zamanda Allah katında ecir ve mükafatı olan sadaka değerindedir. Peygamberimiz sohbete önem verirdi. Özellikle Namaz öncesi ve Namaz sonrası mescid önünde ashabıyla yaptığı kısa sohbetleri önemlidir. O, bu sohbetleriyle insanların dertlerini dinler, ihtiyacı olanların ihtiyacını giderirdi. Soruları olanları dinler, Kur’an ölçeğinde cevap verirdi. Sohbetin feyizli ve faydalı olabilmesi için şu hususlara dikkat edilmelidir. Sohbetler; Hak ve hakikate, iyiye ve güzele davet edici olmalı. Sohbetler; sevgi, saygı ve hoşgörü âdâbında yapılmalı. Konuşmalar tenkit, tahkir ve tahrik edici değil, tebliğ ve irşad edici olmalı, ümit ve müjde aşılamalı. Böyle olursa sohbetler verimli, faydalı ve feyizli olur. Sohbetlerde kişilerin özel kusurları ve hataları ifşa edilmemeli. Sohbetlerde dedikoduya, gıybete ve şahsî ihtiraslara yer verilmemeli. Böyle konuşmalara zaten sohbet denmez. Biliniz ki, Sirke nasıl ki, Balın tadını bozarsa, şahsi ihtiraslı konuşmalar da sohbetin tadını bozar. Çok ve lüzumsuz konuşmak da sohbetin tadını bozar. Bu nedenledir ki, Peygamberimiz Hz.Muhammed (a.s) bizlere şu öğüdü verir: “Allaha ve ahiret gününe inanan kimse; ya hayır söylesin, ya da sussun.” Feyizli bir sohbetin ilkesi ve anahtarı işte budur. Kısa bir selamlaşma ile de olsa birbirinizle sohbetleşin ki, sevginiz, dostluğunuz ve kardeşliğiniz güzel olsun. Allahın rahmeti ve ihsanı sizlerin üzeirine olsun! Cumanız mübarek olsun!
(muallimosman)
Yorum Yazın