BİZİM HİKAYEMİZ BAŞROLDE YİNE BİZ
Benim korku ve kaygılarım var,
Hayata dair planlar yapıyoruz.
Fakat, bize yazılmış bir hikaye var. Seçimlerimiz ile bu hikayedeki rolümüzü şekillendiriyoruz.
Biz millet olarak inançlı ve duygusal insanlarız. Özellikle ahiret inancımız olduğu için ölümden çok korkuyoruz.
Niye çünkü; kendimizi ahirete bir türlü hazirlayamadik.
Dünya'nın zevki, sefâsi hep nefsimize hoş geldi.
Bizim korkumuz ölüm korkusu aslında.
Elbette ki hepimizin sevdikleri, evlatlari var onlar için kaygilaniyoruz. Bizim en büyük korkumuz, kaygımız kendimizi hazir hissetmeyişimiz...
Herkesin bir korkusu var peki ya bunların aklımızla çözebileceğimiz birşey söz konusu mu?
Sanırım takıntılarımızı, korkularımızı yenmemiz çok zor..
Elimizde olmadan düşüncelerimiz bizi esir alıyor ve bunlara dur diyemiyoruz..
Toplum olarak korku panik hepsi var insan sevdiklerinden virüs korkulu yaşamaya mahkum etti rüyalarım da bile virüsle allah sonumuzu aydınlığa çıkartsın yarı yaşıyoruz şu varki Allah a sığınıyoruz Allah imanlı kuranlı ölüm nasip etsin.
Enbüyük korku her zaman imansız ölmek .
İman okadar önemliki nekadar islamı yaşıcaksınki imanın okadar kuvvetli olacak ,
Evlatlarımızı güzel yetiş tirmeye çalışıyoruz Çocuklarımızda yaşayan fikirler gidiyo en kortuğum iki şey bunlar biri imansız ölmek diyeri evlatrımın özün den kopması .
Rabbim kimseyi imandan kurandan ayırmasın dünya için hiç korkum yok heleki virüsten hiç korkum yok Allah nasip etmesin o sebebten ölmeyi nasip etmesin çok zor sonumuzu hayırlı etsin vessalam.
Sıradanlık monotonluk hayal kuramama bunları yaşamak yaşayacağımı düşünmek beni korkutur.
Korku ,kaygı,pişmanlık,kin,öfke ve kızgınlık.
Bizim hikayemiz başrolde yine biz..
Rabbim sonumuzu hayra çıkarsın.
Yorum Yazın