Hatay’da tarım endüstrileşmelidir
İlimiz Hatay, bulunduğu konum itibariyle muhteşem bir iklime sahiptir.
Arazilerimizde yılda 3 ürün alma imkanımız bulunmakta. Ancak bilinçli üretim yapamadığımız için 1 üründen bile yeterince kazanç elde edemiyoruz ve il olarak sürekli aynı yerde sayıyoruz. Bakınız Burdur’da halk süt kooperatifi kurdu ve dünyaca ünlü markalara süt satar hale geldi.
Bizim de bu ve benzeri çok sayıda örneği göz önüne alarak birleşmeli, kooperatifler kurmalıyız. Aynı zamanda devletin denetimi ve teşvikleriyle endüstrileşmeye doğru gitmeliyiz. Yoksa çiftçinin düzeleceği yok. Çiftçi dostlarım var her sene ektiği alan belli aldığı ürün belli satılan üründen elde edilen gelir dahi belli.
Çünkü yerinde saymayı kazanç olarak görüyor maalesef yöre halkımız. Umuyorum, devletimiz zor durumda olan çiftçilerimizi kurtaracak birkaç küçük adımı hayata geçirir ve ülke tarımı artık daha bilinçli olarak yapılır. Toprağı olmayan İsrail tüm dünyaya tohum satıyorken, Konya ilimiz büyüklüğündeki Hollanda’nın tarım geliri, ülkemiz tarım gelirini geçerken bizim bir an önce bilimle tarımı buluşturup ufkumuzu genişletmemiz şarttır.
Bakınız alanında uzman dostlarımla yaptığım istişarelerden edindiğim bilgiler ışığında şu çözüm reçetesini siz değerli okurlarımla paylaşmak istiyorum;
1-İlimizde Altınözü ilçemizde Zeytincilik ihtisas Organize Sanayi ve Enstitüsü bir an önce faaliyetlerini hızlı bir şekilde hayata geçirmeli
2-Zeytincilik Araştırma ve Geliştirme Enstitüsü fiziki yapısı daha sağlıklı bir yerde faaliyetini yürütmeli.
3-Bölgemiz özellikle tarım ve zeytincilik alanında etkin olması dolayısıyla, halk bilinçlendirilmeli. Bölgedeki eski yerli zeytin denilen iyi özellik gösteren çeşitlerini koruyarak üretici Hükümet tarafından desteklenmeli ve ırklar çoğaltılmalı.
4-Zeytincilik işleme tesislerinin denetim ve kontrolleri yapılarak gerekirse sayıları arttırılarak desteklenmeli. Hasat zamanı gelişi güzel değil, uzmanlar tarafından belirlenerek faaliyete, hasada başlamalı.
5-Zeytincilik laboratuvarı işleme tesisleri bir an önce faaliyete sokulmalı.
6-Zeytincilik Araştırma Enstitüsü üreticilere teşvik yaparak damızlık fide üretim bahçesi kurulması.
7-Tarım İl Müdürlüğü arazinin çapına bağlı kalmadan toprak analizi yapmalı. Çiftçi bilinçlendirilmeli.
8-Tarımla geçimini sağlayan aileler mutlaka korunmalı. Tarımsal alanları amacı dışında kesinlikle kullandırılmamalı.
9-Bölgemizde hayvancılık korunmalı ve geliştirilmeli. Süt ve Süt Ürünleri İşletmeleri çoğaltılmalı ve lisanslı depolama üretimleri yapılmalı. Hükümet tarafından mutlaka desteklenmeli.
10-Bölgemiz coğrafya olarak tarım ve hayvancılık alanında sanayileşmeli, markalaşmalı.
11-Sebze veya meyvecilik geliştirilmeli. Lisanslı İhracata dayalı soğuk hava depoları kurulmalı, uzmanlar tarafından üretiminde, pazarına kadar uzman kontrollerinden geçerek servis edilmeli ve pazarlanmalı.
12-Tarım İl Müdürlüğü Laboratuvar Gıda kontrol Şubesi sorumluluk alanındaki denetim ve kontrollerini sıklıkla yapmalı.
Buna benzer çok sayıda daha çözüm önerisi sunulabilir. En önemlisi de bu kararların muhakkak çiftçiler ile istişare edilerek alınmasıdır. Nihayette sorunları tam tespit etmeden lokal çözümler üretilemez. Üreteni dinleyelim ki daha fazla ve sağlıklı üretimin yolunu daha net belirleyelim. Eğer istenirse ülke tarımı birkaç yılda çağ atlayabilir.
Yayladağı’nda küçük bir çilek fidesi ile başlayan süreç binlerce istihdama ulaştıysa, Hatay’dan daha ne cevherler çıkar kim bilir.
Yeter ki isteyelim ve devletimiz de çiftçinin yanında olsun.
Gerisi hallolur…
Kalın SAĞ’lıcakla…!!
Yorum Yazın