Kapının EŞİĞİni DeĞİŞtir
AK Parti hükümeti 15-16 yıldır ülkemizi yönetiyor.Ve bunu Recep Tayyip ERDOĞAN'ın milletteki kredisiyle yürütüyor.Halk ERDOĞAN'a güveniyor ERDOĞAN halka.Gelin görünki yerel yönetimlerde halkın nazarında AK Parti idarecileri bu krediyi bol keseden harcamış ve harcar durumda bu konuya şöyle yorum yapan partililer azımsanmayacak kadar fazla ERDOĞAN meydana çıksa bir konuşmada oylar tekrar bize döner.
Aç tavuk kendini buğday ambarında sanırmış sözünde olduğu gibi yada osmanlı imparatorluğunun bozulmasına bitmesine fırsat veren çöküş dönemi aklıma geliyor.Sahada biz siyasetçiler gibi geziyoruz yada bize gezenlerin verdiği bilgilerle yerel yönetimler kredisini çoktan bitirmiş.
Hataylıların dilinde dolaşan şu aşağıya yazdığım hikaye anlatılıyor. Sizleri salonda değil oturma odasında değil kapının eşşiğinde ağırlamaya hazırlanan bir seçmen kitlesine hazır olun. Benden demesi yada çeki düzen verin kendinize erken seçime kadar belki düzelirsiniz. Buyrun hikayemize hikaye olmadan hikayeyi okuyunuz. Buyrun buyrun önden aman canım nedemek ben okudum yazdım dinledim sıra sizde buyrun....
Kapının EŞİĞİni DeĞİŞtir
…Hz. İbrâhim, oğlu İsmâil'in durumunu öğrenmek üzere Mekke'ye geldi. Fakat İsmâil'i evde bulamadı. Gelinine:
– İsmâil nerede diye sordu. Hanım:
– Rızkımızı temin etmek için avlanmaya gitti, dedi. İbrâhim -aleyhisselâm- geçimlerinin ve durumlarının nasıl olduğunu sordu. O:
– Çok kötü durumdayız. Büyük bir sıkıntı ve darlık içindeyiz, diye hâllerinden şikâyet etti. Hz. İbrâhim de:
– Kocan gelince ona selâmımı söyle; kendisine hatırlat da kapısının eşiğini değiştirsin, dedi. İsmâil eve gelince, bir şeyler olduğunu sezdi ve hanımına:
– Ben yokken eve biri mi geldi? diye sordu. O da:
– Evet, yaşlı bir adam geldi, seni sordu, ben de söyledim. Nasıl geçindiğimizi öğrenmek istedi. Ben de büyük bir geçim sıkıntısı çektiğimizi anlattım, dedi. Hz. İsmâil:
– Peki, sana bir şey tavsiye etti mi? diye sordu. Hanımı:
– Evet, sana selâm söyledi ve kapısının eşiğini değiştirsin, dedi. İsmâil:
– O gelen benim babamdır. Bana senden boşanmamı emretmiş. Haydi âilenin yanına dönebilirsin, dedi. O kadını boşayıp Cürhümlüler'den bir başka kadınla evlendi.
Allâh'ın dilediği kadar bir zaman geçtikten sonra İbrâhim tekrar oğlunun evine geldi. Fakat İsmâil'i bulamadı. Nerede olduğunu sordu. Hanımı:
– Rızkımızı temin etmeye gitti, dedi. İbrâhim -aleyhisselâm- :
– Geçiminiz, haliniz nasıl, diye sordu. Kadın:
– Çok iyi durumdayız. Rahat ve bolluk içindeyiz, diyerek Allâh'a hamd ü senâda bulundu. Konuşma şöyle devam etti:
– Ne yiyorsunuz?
– Et yiyoruz.
– Ne içiyorsunuz?
– Su.
O zaman Hz. İbrâhim, «Allâhım, etlerine ve sularına bereket ver!», diye dua etti. Sonra da:
– Kocan eve gelince selâmımı söyle ve kendisine hatırlat da kapısının eşiğine sâhip olsun, dedi. İsmâil -aleyhisselâm- dönünce:
– Eve gelen oldu mu, diye sordu, Hanımı:
– Evet, güzel görünümlü bir ihtiyar geldi, seni sordu, ben de anlattım. Geçimimizi öğrenmek istedi, ben de çok iyi olduğunu söyledim, dedi. İsmâil:
– Sana bir tavsiyede bulundu mu, diye sordu. O da:
– Evet, sana selâm söyledi ve kapının eşiğine sâhip olmanı emretti, dedi. İsmâil -aleyhisselâm- :
– O benim babamdır. Evin eşiği de sensin. Babam seni hoş tutmamı, seninle iyi geçinmemi emretmiş, dedi.
