Abdurrahman PARLAK
Nemelazımcılık;
Hazcılık ve bireyselliğin tavan yapıp, medeniyet arayışında olan ve bunun için çalışan, üreten ve insanlığın huzurunu kendine dert edinenlerin şevkini acımasızca yok saymaktır.
Toplumun katmanları arasındaki ahengin ve uyumun köküne, dinamit koyarcasına yapılan güzel işlerden rahatsızlık duymak demek te olan, nemelazımcı bir zihniyete sahip olmak, hastalıklı bir ruh halidir. “Ben olmazsam, kimse olmasın”, ve “ben yoksam, sen de olma”, diyerek bencillik yapıp, nemelazımcılık yaparak sorumluluk almaktan kaçınan güruh, toplumların asalaklarıdır.
Bu asalaklar toplumun kanını emerek, çalışmaksızın ve emek etmeksizin geçinme derdindedirler, ama bölüşümde ise, en öne çıkmayı hedeflerler. Maalesef toplum olarak bu tiplere prim yaptırmaya devam ederek, bizlerde zımni olarak nemelazımcılık yapmaktayız. Ahengimizin, mutluluğumuzun ve huzurumuzun korunması için, birey olarak bizde nemelazımcılığı bırakarak, üstümüze düşen vazifeyi yapmalıyız ve elimizi taşın altına koyarak, bu tiplere prim yaptırmamalıyız.
Özellikle kardeşlik hukukumuzu tesis etmek ve huzurla yaşamak istiyorsak , bu kötü hastalıktan kurtulmalıyız. Zira “birimiz yerken, birimiz bakıyorsa” bu zihniyet kıyametimizi çağırmak demektir.
Geldiğimiz an itibarı ile, büyük çoğunluğumuzu esir alan “hazcılığımız” yüzünden başımıza gelen doyumsuzluk ve bireyselcilikten dolayı mutsuz olduğumuz gün gibi aşikardır. Bu çağın başımıza açtığı hastalıklardan kurtulmak ta nemelazımcılığı bırakmakla ve kendimizi manevi açıdan sorgulamakla olacaktır.
Gelin en önce kendimizden ve en yakınlarımızdan başlayarak, hep birlikte “Neciyiz, nereden geldik ve nereye gidiyoruz” diyerek nefis muhasebemizi yapalım.
Abdurrahman Parlak
