BÜYÜKLERİN SEVGİSİ
Cüneyd-i Bağdadi hazretlerinin başka bir şehirde yaşayan sevenlerinden birisi anlattı:
“Bir gün pazarda gezerken bir güzel kadın görüp tekrar tekrar baktım.
Sonra pişman olup tevbe istiğfar ettim. Akşam eve geldiğimde hatun dedi ki:
- Efendi bugün yüzünüzü kararmış görüyorum, acaba nedendir?
Aynayı alıp baktım ki, hakikaten yüzüm kararmıştı.
Neden olduğunu düşünürken aklıma o kadına baktığım geldi.
Bir mağaraya çekilip günlerce göz yaşı döktüm, günâhımın affı için Allahü teâlâya yalvardım.
Yine de huzurlu olamadım.
Sonra hatırıma, Cüneyd-i Bağdadi hazretlerini ziyaret etmek geldi. Bağdat'a şeyhin yanına gittim.
Şeyhin evine varıp kapıyı çaldığımda, bana:
...‘Gir yâ Abdullah, sen pazarda günâh işle, biz Bağdat'ta istiğfar edelim öyle mi’ dedi.
İçeri girdim ve mübârek elini öpüp oturdum.
Şaşırmış ve çok utanmıştım.
Devamla buyurdu ki:
- Pişmanlık, tevbe büyük nimettir.
Kalbin imdadı olmadan, uzuvların dinin emrine uyması çok güçtür.
Büyüklerin sevgisi olmayınca kalbin imdadı olmaz.
Bunları yapmak ancak Allah adamlarının işidir.
Büyükleri seven mahrum kalmaz.
Yorum Yazın