HAYATA ACI ÇEKENLER TEMKİNLİ ÇEKEMEYENLER HOVARDA DAVRANIR....
İnsanlar acılardan vazgeçemez sevinçlerinden vazgeçtiği Kader her ne kadar hayatımızda bizler göndermiş olsak da sevinçlerimizi erteleyebiliriz ama acılarımızı yaşamadan geçemeyiz büyük acılar çektiğimiz de yüreğimiz yanar ve biz çaresiz kalırız çaresiz kaldığımızda ne kadar güçsüz bir artık olduğumuzu anlarız
Her şey normale döndüğünde hayatın yalanına aldanıp yine kendimizi bir şey sanmaya başlarız ne boynumuzdan büyük kelimeler kullanırız ben öyleyim ben böyleyim ben şuyum ben bugün ulan ne olursak olalım insanız işte ne kadar ne olsak bir insandan fazla ne olabiliriz
Bir nefeslik ömrümüz var hayırdır siz yüksek konuşanları ölmemek için söz mü kestiniz unutmayın ateş düştüğü yeri yakar hep geride bir yanık izi bırakır ama Ateş düşmeyen ocağa her şey ağızda sakızdır
Acının ne kadar çekilmez bir hal aldığını çaresizliğin ne kadar zor duygu olduğunu ancak yaşayanlar bilir ve sonra adına da tecrübe denir en büyük tecrübeler yaşanılarak kazanılır
HAYATA ACI ÇEKENLER TEMKİNLİ ÇEKEMEYENLER HOVARDA DAVRANIR....
O yüzden bu sözüm acıyı bilmeyenlere dir.
Biz sevinçlerimizi
acılarımız acılarımız bizi yönlendirir ...
Yorum Yazın