KARANLIKTAKİ SURET

KARANLIKTAKİ SURET

Bir kalem vardı "suçlu!"
Sayfaları vardı hiç bitmeyen.
Gökyüzü vardı kızıldan.
Gözleri vardı kör.

Bir kalem vardı "suçlu!"
Onu gördü sayfalarca.
Sevdi...
Gözlerini sevdi.

Sevdi(!)
Gökyüzünden inen kısa saçları,
Ak sözleri sevdi...
Kömür karası kısa saçları;
Sevdi...

Bir kalem vardı "suçlu!"
Yazdı...
Ellerini yazdı.
Sayfalarca yazdı resmedercesine.

Bir kalem vardı "suçlu!"
Elleri titrek,
Kalbi durmuş.

Bir kalem vardı "suçlu!"
Sevdi...

Hüseyin Mert Turan