KÖTÜLÜK EDEN KÖTÜLÜK BULUR
İnsanın kendisine ve çevresine zarar veren her türlü söz ve davranış kötülüktür. Ve Rabbimiz Yüce Allah her türlü iyiliği, yardımlaşmayı ve adaleti emrederken, överken ve öğütlerken her türlü kötülüğü, zulmü ve fenalığı da yasaklamış ve şöyle buyurmuştur: “Allah, adaleti, iyiliği ve akrabaya yardımı emreder. Fenalığı, kötülüğü ve hayasızlığı da men eder. Tutasınız diye size öğüt verir.” (Nahl-90)
Geçmişten günümüze insanların pek çoğu Allahtan ve imandan uzaklaştıkları zamanlarda her türlü kötülüğü işlemişlerdir. Çünkü böyle insanların kalbinde Allah korkusu ve merhamet duygusu olmaz. Kalbleri katılaşır, vicdanları canavarlaşır. Nefsani istekler, kişisel çıkar ve menfaatler Hak ve hukukun önüne geçer. Böyle insanlar kendine çıkar sağlayan, zevk veren her türlü kötülüğü hoş görür ve işler. Günümüzde işlenen kötülükler de böyledir. Ne acıdır ki Allahın men ettiği kötülüklerin pek çoğu ve hatta en ağırları biz müslümanların yaşadığı toplumlarda işlenmektedir. Ve yine ne acıdır ki, kötülükleri ve ve zulümleri işleyenlerin yüzleri bile kızarmıyor, vicdanları bile sızlamıyor.. En üzücü olanı da işlenen bu kötülükleri gören veya işiten müslümanların sessiz, sorumsuz ve duyarsız kalmaları!.. Bu bize şunu gösteriyor; artık bu günün müminleri, Rabbimizin Kur’anda: “Mü'min erkekler ve mü'min kadınlar birbirlerinin dostudur. Birbirlerine iyiliği öğütlerler, kötülükten sakındırırlar....” (Tevbe-71) ayetiyle övdüğü iyi mümin olma, dost mümin olma vasfını da yitirmiş görünüyor. Birbirlerini uyarmaktan çekiniyorlar, iyilikleri öğütlemekten çekiniyorlar. “Nemelâzım” deyip geçip gidiyorlar. Ama kötülükler yaygınlaştıkça o kötülerin ve kötülüklerin kendilerinin de canını yakacağını düşünmüyorlar.. Halbuki güzel ahlakın önderi peygamberimiz Hz.Muhammed aleyhisselam kötülüklerin önlenmesini istiyor ve şu öğüdü veriyor: “Bir kötülüğü gördüğünüz zaman onu elinizle düzeltin. Buna gücünüz yetmiyorsa dilinizle (uyararak-öğütleyerek) düzeltin. Buna da gücünüz yetmiyorsa kalbinizle buğzedin. Bu sonuncusu imanın en zayıf halidir.” Kalb ile buğzetmek demek; o kötülüğü tasvip etmediğinizi hissettirmektir. Kötülüğün olduğu yerde olmamaktır, kötülüğe taraf olmamaktır. Ama görüyoruz ve şahit oluyoruz ki, günümüz müslümanlarının çoğu nefsinin ve çevrenin gidişatına uyarak onlar da kötülüklerin hâmisi oluyorlar. Kötülük gören de aynı kötülükle karşılık veriyor. Eğer öyle olmasa müslüman olan toplumumuzda onlarca kötülük ve zulüm tezahür eder mi? Onlarca can yanar mı? Bilmeliyiz ki, Rabbimiz Allah Kur’anda: “Biz nice kasaba halkını birbirlerine zulüm yaparlarken bulduk ve helak ettik.” (Hac-45) buyurduğu gibi geçmişte pek çok kavim birbirlerine kötülük yaptıkları ve zulmettikleri için helak olmuşlardır. Peygamberimiz bir hadisinde: “Din kardeşini hor görmesi o kişiye günah olarak yeter” buyurduğu gibi bir başkasını küçümsemenin ve hor görmenin bile bir kötülük ve günah olduğu dinimizde Allah her türlü kötülüğü haram kılmıştır. Bu nedenle diyoruz ki, imanı olan bir mümin bilerek ve isteyerek asla kötülük yapmaz, yapamaz. İmanı, aklı ve vicdanı buna izin vermez.
Kötülük yapan insan, yaptığı kötülükle nefsini tatmin edici bir takım menfaatler elde etmiş olsa da, nefsinde ve çevresinde yaptığı tahribatla kendisine düşman ve günah kazanmaktan ve Allahın azabını istemekten başka birşey elde etmiş olmaz. Zira Rabbimiz Allah Kur’anda: “Kötülüğün cezası kötülüktür. Onları zillet kaplayacaktır. Onları Allah'a karşı koruyacak hiç kimse yoktur. Onların yüzleri sanki karanlık gecenin karasına bulanmış gibidir. İşte onlar cehennem ehlidir. Onlar orada uzun süre kalacaklar.” (Yunus 27) buyurduğu gibi kötülük eden mutlaka kötülük bulur. Ve Rabbimiz bizi şöyle uyarıyor: “Kim zerre miktarı iyilik yapmışsa karşılığını görecektir, kim de zerre miktarı kötülük yapmışsa o da karşılığını görecektir.” (Zilzal-7,8) Bu nedenledir ki, eğer gerçekten Allaha inanıyorsak her türlü kötülükten uzak duralım. Bilerek veya bilmeyerek yaptıklarımız için hem Rabbimizden af dileyelim hem de kötülük yaptığımız kişilerden af dileyelim ve onlarla mutlaka helalleşelim. Peygamberimizin şu öğüdünü de unutmayalım: “İyilik yapmaya gücünüz yetmiyorsa, kötülük yapmayın. Çünkü kötülük yapmamak da nefsin bir sadakasıdır.” Mümin iyilik yapamıyorsa bâri kötülük yapmamalı. Biliniz ki, hiçbir güzellik, hiçbir saadet ve mutluluk kötülükle ve zulümle elde edilmez!.. Allah’ın rızası ve sevgisi de asla kötülükle kazanılmaz. Kötülük eden kötülük bulur, iyilik eden iyilik bulur! İmanınız kavi, ameliniz sâlih, iyiliğiniz bol, ömrünüz feyizli ve bereketli olsun!.. (muallimosman)
Yorum Yazın