ALLAH ve RASÛLÜ EN GÜZEL DOSTTUR

ALLAH ve RASÛLÜ EN GÜZEL DOSTTUR

Allah için seven, iyiliği öğütleyip kötülükten sakındıran, iyi ve kötü günde sevdiklerinin yanında olan, sevinçleri, üzüntüleri ve sıkıntıları paylaşan, iyilik ve merhamet sahibi kimselere ‘Dost’ denir. Ve biliniz ki, Rabbimiz Allah Kur’anda: “Sizin dostunuz ancak Allah ve Rasûlüdür.

Ve Allahın emrine boyun eğen, Namazı dosdoğru kılan ve zekatı veren mü’minlerdir.” (Maide-55) buyurduğu gibi insanın en güzel ve en kadîm dostu âlemlerin Rabbi olan Yüce Allah’tır. Bazen insan öyle yalnız ve çaresiz kalır ki, hemen en kadim dostu olan Rabbine koşar, O’nunla selamlaşır, duâlaşır, sohbetleşir, derdi ve sıkıntısı varsa O’nunla paylaşır.

Ve Rabbini güzel bir dost olarak hemen yanında bulur veya Rabbi ona güzel bir dost gönderir.. Ve Rabbimiz Allah Kur’anda; “Ey iman edenler! yemin olsun ki, size, siz sıkıntıya düştüğünüzde üzülen ve size düşkün olan ve insanlara şefkatli ve merhametli olan bir peygamber gönderdik.” (Tevbe-128) buyurduğu gibi Rabbimiz Allah, şefkat ve merhamet sahibi sevgili peygamberimiz Hz.Muhammed aleyhisselamı bize güzel bir dost olarak göndermiştir.

Ve O, bizim en güzel dostumuzdur. Yeter ki, Rabbimizle birlikte Onu da dost edinelim. Bunu nasıl yapacağız? Peygamberimiz Veda Hutbesinde: "Size iki şey bırakıyorum, bunlara uyduğunuz takdirde asla sapmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve "Sünnetimdir." Sözüyle bize vasiyet ettiği Kur’anı ve peygamberimizin Sünneütini dost edinerek Ona dost olacağız. Çünkü, peygamberimizin Sünneti, yani Onun güzel ahlakı ve örnek hayatı bizler için yaşayan birer dosttur.

Onun öğütleri bizler için birer huzur ilkesidir. Çünkü Rabbimiz Allah bize şu öğüdü verir: “Ey iman edenler! And olsun ki, Allah’a ve âhiret gününe kavuşmayı arzu edenler için, Allah’ın Rasulünde sizin için güzel bir örnek vardır.” (Ahzab-21) Rabbimiz bir başka ayette ise şöyle buyurur: “Kim peygambere itaat ederse, Allah’a itaat etmiş olur. Kim yüz çevirirse, o kişi bilsin ki, biz seni onlara bekçi göndermedik.” (Nisa-80) Peygamberimiz Hz.Muhammed aleyhisselam hayattayken kendisini dost ve Nebî edinenlerin hidayeti, huzuru ve mutluluğu için çok sıkıntılar çekmiş, çok ezâ ve cefâya mâruz kalmıştır.

Ama O, hiçbir zaman dostlarını terk etmemiş ve yalnız bırakmamıştır, dostlarından vazgeçmemiştir. O Sâde ve gösterişsiz, ama sevgi ve merhamet dolu bir hayat yaşamıştır. Kendisi için arzu ettiği her güzel şeyi dostları ve ümmeti için de arzu etmiştir.

Allah’a her duâsında dostları ve ümmeti için de duâ etmiştir. Onun her sözü ve her davranışı insanlar için bir rahmet ve hidayet nûrudur. O herkesle yakından ilgilenmiş, derdi olanlara derman olmuş, yalnız ve kimsesiz olanlara arkadaş olmuş, ümitsizlere ümit olmuş, sırdaş olmuş, dost olmuş. O her gün Sabah Namazından sonra Mescide gelenlerle kısa bir sohbet yapar, onların ve diğer insanların durumunu sorardı. İhtiyacı olanların ihtiyacını giderir, hasta olanlar varsa onlarla ilgilenir ziyaret eder, ihtiyacı varsa giderir, duâ eder, şifa dilerdi. Cenazesi olanların cenazesine katılır veya taziyesine gider, onların acılarını ve üzüntülerini paylaşır, sabır tavsiye ederdi.

Azığını, sofrasını ve yemeğini dostlarıyla ve insanlarla paylaşırdı. ihtiyaç sahiplerini asla boş çevirmezdi. Bir Ramazan günü bir akşam vakti orucunu açmak için Mescidin önünde iftar ve ezan vaktini beklerken öteden bir adam geldi ve: ”Ey Allah’ın Rasûlü! Bugün iftar edecek bir yiyeceğim yok, sizde varsa bana bir iftarlık verimisiniz? dedi. O günler kıtlık günleriydi. O gün peygamberimiz Mescide gelenlere bir tas hurma dağıtmıştı ve elinde de sadece bir tek hurma vardı ve onunla iftarını açacaktı.

Ama O büyük Nebi, o tek hurmayı o muhtaç insana verdi ve o gün kendisi iftarını sadece su ile açtı ve onunla yetindi. İslamı tebliğde peygamberimizin en yakın dostlarından olan amcası Hz.Hamzanın Uhud harbinde şehit düştüğünü öğrenince peygamberimiz çok üzülmüş ve yakın dostu ve kader arkadaşı olan amcası için gözlerinden boncuk boncuk hüzün yaşları dökülmüştü. Peygamberimizin sevgi, merhamet ve fazilet dolu dostluğu o kadar çok ki, onları anlatmakla bitiremeyiz.

Onun dostluğu, arkadaşlığı, merhameti ve şefkati okyanuslar kadar geniş, yeryüzü kadar bereketlidir. O büyük Nebî’nin örnek hayatı ve güzel ahlakı biz insanlar için tükenmez bir dostluk ve hayat hazinesidir.

Bu hazineden hissedar olup dünya ve ahiret saadetini elde etmek isteyenler; mutlaka Onu sevmeli ve Ona dost olmalıdır. Yani Rabbimizin öğüdü gereği Onun güzel ahlakını ve örnek hayatını dost edinmelidir.

Çünkü, O en güzel dost ve en güzel Nebîdir. Tabîi ki, Ona dost olanların dostluğu da güzel ve feyizli olmalıdır.

Ne mutlu Allahı ve Rasûlünü dost edinenlere!.

(muallimosman)