ALLAHA TEVEKKÜL EDENE ALLAH YETER

İnsanların ve diğer canlıların rızkını veren âlemlerin RabbiYüce Allah’tır. Allah, hiç ayırım yapmadan, çalışan ve gayret eden herkese çalıştığının karşılığını mutlaka verir.

Ve Kur’an ifadesiyle: “İnsan için kendi çalışmasıyla elde ettiğinden başkası yoktur.” (Necm-39) Ancak. mü’min; dünyevi ve uhrevi hayatı için yaptığı tüm çalışmaların ve işlerin neticesinin hayırlı ve bereketli olması için Allah’a tevekkül etmesi gerekir.

Çünkü Mukaddes kitabımız Kur’anda Allah şöyle buyurur: “Eğer mü’min iseniz Allah’a tevekkül edin.” (Maide-23)- “Sen her zaman diri ve canlı olan Allah’a tevekkül et! Allah sana yeter.”(Ahzab-3) İşte bir mümin olarak bizler Rabbimizin bu öğütleri doğrultusunda her işimizde ve her zaman Rabbimiz Allana tevekkül ederiz. Peki, “Tevekkül” nedir? Tevekkül; Meşrû olan bir şeyi elde etmek için gereken çalışmayı ve gayreti gösterip gerekli tedbirleri aldıktan sonra neticeyi Allahın takdirine bırakmaktır..

Tevekkülün şartı ise; temiz bir iman, samimi bir niyet, gayretli bir çalışma, güzel bir tedbir ve güzel bir duâdır. Hiçbir şeye tevessül etmeden, hiçbir çalışma ve gayret göstermeden her şeyi Allah’tan beklemek doğru değildir. Böyle bir düşünce akl-ı selim sahibi birinin düşüncesi olamaz. Bu ahmaklık olur. Peygamberimiz bir gün mescide gelen bir adamın devesinin yularını başı boş bırakarak mescide girdiğini gördü. Onu çağırdı ve “Niçin deveni bağlamadın?” dedi. O da: “Allah vekil.” dedi. Peygamberimiz ona: “Önce deveni bağla sonra ‘Allah vekil’ de!” buyurdu. Bu bağlamda mümin hem dünyevi hem de uhrevi işlerinde hayırlı, bereketli ve feyizli şeyler elde etmek istiyorsa mutlaka çalışıp gayret göstermesi, yapılması gerekenleri yapması, alınması gereken tedbirleri alması ve sonucun hayırlı olması için Allah’a duâ etmesi ve O’na tevekkül etmesi gerekir. Eğer insan böyle yaparsa, işleri daha güzel, daha feyizli ve daha bereketli olur.

Bazı insanlar çalışıp, çabaladıkları halde istedikleri sonucu alamadıklarından veya fakirlikten kurtulamadıklarından yakınırlar. Bu ise, tevekküle razı olmamaktır. Allah’ın takdirine isyandır. Yukarda ifade ettiğimiz gibi insan yaptığı işlerin sonucunun takdirini mutlaka Allah’a bırakmalıdır. Yani her konuda Allah’ı vekil kılmalıdır. Biz her türlü çalışmayı ve gayreti göstermemize rağmen yaptığımız bir iş istediğimiz şekilde sonuçlanmamışsa, bilmeliyiz ki; ya o konuda gereken gayreti yeteri kadar göstermemişizdir. Ya da; o işin, nefsimizin arzu ettiği şekilde sonuçlanması bizim hayrımıza değildir. Bize düşen görev her hayırlı iş için gereken çalışmayı ve gayreti gösterip sonucunu Allah’tan beklemektir. O işin neticesini Allah’ın takdirine bırakmaktır. Yüce Allah bu konuda şöyle buyurur: “İhtimal ki, hoşlanıp arzu ettiğiniz bir şey sizin kötülüğünüzedir. Hoşlanmadığınız bir şey de sizin iyiliğinizedir. Allah onu bilir ama siz bilemezsiniz.” (Bakara-216) Tevekkülün bir gereği de Allahın takdirine rıza göstermek ve kanaatkâr olmaktır.

Bir gün bir adam peygamberimize gelerek bir türlü fakirlikten kurtulamadığından şikayet etti. Peygamberimiz de ona: “Demek ki sen Allah’a tam tevekkül etmedin, eğer Allah’a gerektiği şekilde tevekkül etmiş olsaydın Allah’ın kuşlara rızkını verdiği gibi sana da verirdi. Bak, onlar her gün sabah erkenden mideleri aç olarak giderler de akşam karınları tok olarak yuvalarına dönerler.” buyurdu. İşte tevekkülün özü budur.

Şunu iyi bilmeliyiz ki; Allah, işini doğru, dürüst ve ihlasla yapan ve kendisine tevekkül edenleri asla karşılıksız bırakmaz ve her işinde o kimseye yardımcı olur. Allahın öğüdü ve müjdesi böyledir. Bakanız Allah ne buyuruyor: “Eğer Allah size yardım ederse, artık sizi yenilgiye uğratacak yoktur ve eğer sizi 'yapayalnız ve yardımsız' bırakacak olursa, size yardım edecek kimdir? Öyleyse mü'minler, yalnızca Allah'a tevekkül etsinler.” (Âli İmran-160) Peygamberimiz de bize şu öğüdü verir: : “Bir kimse samimiyetle Allah’a tevekkül ederse, Allah onun her işine yetişir. Hiç ummadığı yerden onun rızkını verir.” İmanınız kavi işleriniz güzel, ameliniz sâlih, tevekkülünüz güzel, ömrünüz feyizli ve bereketli olsun!..

(muallimosman)