Hatay Yanıyor, Yüreğimizle Birlikte

Hatay Yanıyor, Yüreğimizle Birlikte

Gözümüzün önünde ormanlar yandı, insanlar evinden kaçtı, çocuklar ağladı. Bunu normalleştirmeyin artık. Bu normal değil. Kim yaptıysa, nasıl olduysa, kim göz yumduysa, kim ihmal ettiyse hepsinden tek tek hesap sorulsun. Yeter artık, milletin sabrıyla oynamayın. Bu bir doğa olayı falan değil. Bu düpedüz ihmaldir, sorumsuzluktur, vatana ihanettir. Ve bu ihanetin bir cezası olmalı. Devlet büyüklerine açıkça sesleniyorum: Bir daha böyle bir şey olmasın diyorsanız, gereken cezayı verin. İbretlik mi gerekiyor? Verin öyle bir ceza ki, ormana yaklaşmaya korksunlar.

Sakın kimse çıkıp da “kontrollü” falan demesin. Kontrollü olan bir şey, 95 hektarı yakmaz. 160 yapıyı küle çevirmez. 1680 kişiyi evinden etmez. Biz Hataylıyız. Biz yandık mı küllerimizle ayağa kalkarız. Ama yanan orman geri gelmez. Yanan can, yanan emek geri gelmez. Bu millet unutmaz. Bu millet susmaz. Bu millet, ormanına da, toprağına da, geleceğine de sahip çıkar.

Ve şimdi açık konuşuyorum:

Biz yangın söndükten sonra değil, adalet yerini bulduktan sonra rahat uyuyacağız.

Yazar Mustafa ALDIÇ