HİÇ SOHBET EDİYORMUSUNUZ ? ÖYLEYSE HEMEN BAŞLAYIN !
Muallimosman - İnsanların çeşitli vesilelerle bir araya gelerek duygu, düşünce ve bilgilerini birbirlerine aktarmalarına, birbirleriyle hasbihal etmelerine, belli konular üzerinde fikir alış verişinde ve istişarede bulunmalarına SOHBET denir. İki insanın birbirleriyle yaptığı anlık konuşmalar, otobüs ve tren yolculuğunda yapılan konuşmalar, evde, aile içinde bireylerin birbirleriyle yaptığı konuşmalar, okulda öğretmenlerin talebelere verdiği dersler, cami kürsülerinden yapılan sohbet ve nasihatler, kahvehanelerde, çay bahçelerinde ve dost meclislerinde dostlar arasında yapılan samimi sıcak konuşmalar... hepsi birer sohbettir. Musiki dinlemek bile bir sohbettir!.. İnsanın Rabbine yönelerek yaptığı duâlar birer sohbettir. İnsan bazen dertleşecek, düşüncelerini paylaşacak bir kimse bulamaz da Rabbine yönelir, O’na gönlünü açar duâ ve niyazda bulunur. Bu da insanın Rabbiyle yaptığı bir sohbettir. Kur’an okumak, Allahı tesbih etmek de insanın Rabbiyle yaptığı bir sohbetidir. İbadetler de öyledir.
İnsan sohbete önce ailesinde anne karnında başlar, anne ninnisiyle devam eder. Sonra hayatı boyunca bulunduğu her ortamda devam eder gider. İnsanın ve hayatın var olduğu her yerde sohbet vardır. Olması da gerekir!.. Çünkü sohbet; insan için vazgeçilmez bir gönül gıdasıdır. Sohbet gönülleri aydınlatan, nurlandıran bir kandildir. İnsanı hidayet ve fazilete ulaştıran gönül pusulasıdır.. İnsana güven ve huzur veren, karanlıkları aydınlatan yol feneridir.. Yaşamak için ekmek ve su ne kadar önemli ise, ferdî ve içtimai hayatın tesisi ve yaşaması için sohbet de o kadar elzemdir..
Sohbetlerin pek çok faydası vardır. Sohbetler; Hak ve hakikate giden yolların gösterildiği, Allah’a kulluğun öğretildiği, edep ve âdabın öğrenildiği, nezih ve güzel konuşmaların kazanıldığı, sevgi ve saygının, sevme ve sevilme duygusunun en güzel şekilde yaşandığı, iltifat ve takdir edilmenin en güzel hazzının tadıldığı, rahmet ve huzur ortamıdır. Sohbet meclisleri birer edeb okuludur!.. Sohbet meclisleri; birlik ve beraberliğin, yardımlaşma ve dayanışmanın ittihaz edildiği, dostlukların geliştiği ve olgunlaştığı gönül meclisleridir... Bazı anlar olur ki, bir dost ile yapılan kısa bir selamlaşma ve hal hatır sorma faslı bile insanın gönlünü rahatlatır, insana huzur verir. Peygamberimiz, sohbete büyük önem vermiştir. Özellikle namaz öncesi ve namaz sonrası ashabıyla yaptığı kısa sohbetleri kısa söyleşileri önemlidir. O, bu sohbetleriyle insanların dertlerini dinlemiş, problemlerini çözmüş, ihtiyacı olanların yardımına koşmuştur. Varsa soruları onları dinlemiş, Kur’an ölçeğinde cevap vermiştir..
Son zamanlarda artan toplumsal ve ahlaki bozuklukların, huzursuzlukların ve mutsuzlukların temelinde sohbet eksikliği olduğunu biliniz. Evde, okulda, camide, çarşıda, pazarda, Kahvede, yolda, otobüste, Trende, iş yerlerinde, velhâsıl aklınıza gelen pek çok yerde sohbet yok denecek kadar azalmıştır!... Herkesin elinde bir cep telefonu ve onunla sohbet ediyor, onunla oynuyor, onunla dost!.. Kimseyi görmüyor!... Kimseyi tanımıyor!.. Sevgi, saygı, hoşgörü ve âdâb nedir?.. bilmiyor!.. Bu dunumdan herkes şikayetçi ama herkes aynı bataklığın içinde ve bir türlü çıkamıyor!.. Öyle değil mi?.. Ne yazık ki çağımızın gidişatı, sohbetleri engellemektedir. günümüzde, teknolojinin ve modernizmin tuzağına düşen ve onun cazibesine kapılan birçok insan, zamanı heba etmekten insanı yozlaştırmaktan ve insana günah ve düşman kazandırmaktan başka bir şey içermeyen, gayri ahlaki ve gayri insani televizyon dizileri ile bilgisayar oyunları, cep telefonu ve internet oyunları, Facebook dedikoduları nedeniyle sohbetten uzaklaşmakta ve sohbetin manevi gıdasından mahrum kalmaktadır. Çok kazanma ve gösterişli yaşama hırsı insanları sohbetten uzaklaştırmaktadır. Sohbetten gıdalanmayan insanlar ise insâni ve ahlakî değerlerden uzaklaşmakta, bencil, çıkarcı ve doyumsuz olmaktadır. Bu da insanı bencilliğe ve mutsuzluğa itmektedir.. Her şeye maddi çıkar duygusuyla yaklaşan günümüz insanları, tüm zamanlarını kendi işlerine ve kendi egolarına ayırdıkları için sohbete ayıracak zamanları olmamaktadır. Bu da insanları sohbetin manevi gıdasından mahrum etmektedir. Bu nedenle insanlar gerçek huzuru ve gerçek mutluluğu bulamamaktadır.
Sohbetlerin verimli ve faydalı olabilmesi için sohbetler; Hak ve hakikate, iyiye ve güzele davet edici olmalıdır. Sohbetler; sevgi, saygı ve hoşgörü âdâbında yapılmalıdır. Sohbete nefsani çıkarlar karıştırılmamalıdır! Konuşmalar tenkit ve tahkir edici değil, tebliğ ve irşad edici olmalıdır. Sözler ümit ve müjde aşılamalıdır! Böyle olursa sohbetler verimli, faydalı ve feyizli olur. Sohbetlerde kişilerin kusurları ve zâfiyetleri asla ifşa edilmemelidir. Sohbetlerde dedikoduya, gıybete ve şahsî ihtiraslara yer verilmemelidir. Böyle konuşmalara zaten sohbet denmez. Unutmayın! şahsi ihtiraslar ve kişisel çıkarlar ön planda tutularak yapılan konuşmalar; sirkenin balın tadını bozduğu gibi sohbetin tadını bozar. Çok konuşmak ve sözü uzatmak da sohbetin tadını bozar. Bu nedenledir ki, Peygamberimiz Hz.Muhammed (a.s) bizlere şu öğüdü verir: “Allaha ve ahrete inanan kimse ya hayır söylesin ya da sussun”. Sohbet ilkesinin anahtarı budur. Kısa bir selamlaşmayla dahi olsa birbirinizle sohbetleşiniz ki, dostluğunuz ve kardeşliğiniz güçlensin, gönlünüz ve dünyanız aydınlık olsun.! Ne demiş Şâir: “Gönül ne kahve ister ne kahvehane, gönül sohbet ister kahve bahane!.”
