SAĞLIKTA ve HASTALIKTA VARLIKTA ve DARLIKTA
MÜMİNLERİN KARDEŞLİK İLİŞKİLERİ
Yüce Allah Kur’anda: “Mü’minler ancak kardeştirler.
Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah’a karşı gelmekten sakının ki size merhamet edilsin.” (Hucurat-10) buyurarak, tüm mü’minlerin kardeş olduğunu bildiriyor ve ilişkilerinin de iyi olmasını istiyor. Mü’minlerin birbirleriyle ilişkileri iyi olursa kendilerine merhamet edileceğini müjdeliyor. Ve Rabbimiz Allah gerçek mü’minleri şöyle tanımlıyor ve onları şöyle övüyor. Mü’min erkekler ve mü’min kadınlar birbirinin dostudur. İyiliği öğütlerler, kötülükten sakındırırlar.
Namazı ikame ederler, zekâtı verirler. Allah’a ve Rasûlüne itaat ederler. İşte Allah böyle olanlara merhamet edecektir. Şüphesiz Allah, hüküm ve hikmet sahibidir.” (Tevbe-71) Bu bağlamda mü’minler gerçekten Allaha inanıyorsa Allahın rızasını ve rahmetini arzu ediyorlarsa, birbirlerini Allah için sevmeli ve birbirleriyle Allah için kardeş ve dost olmalı. Birbirlerine iyiliği ve merhameti, doğruluğu ve dürüstlüğü, Hakkı ve adaleti, güzel ahlakı ve salih ameli öğütlemeli, Birbirlerini Haramlardan, günahlardan, kötülüklerden, hastalıklardan ve ölçüsüzlüklerden sakındırmalı ve korumalı. Ama ne yazık ki, günümüzde müminler bu ölçüye uymuyor..
Uymadığı için de Rabbimiz Allahın rahmeti bizlere tam tecelli etmiyor.. Kötülükler, zulümler ve musibetler her geçen gün artıyor. Bunun en acı örneğini bu günlerde yaşadığımız Coronavirüs salgın hastalığında yaşıyoruz. Müminler olarak birlikteyiz, “Kardeşiz” diyoruz ama ayrı dünyalarda yaşıyor gibiyiz!. Birbirimizden habersiz ve duyarsız! İnsanlar, çeşitli sebeplerle, ölçüsüzce bir araya geliyorlar. Ön görülen kurallara uymuyorlar, gereken tedbirleri almıyorlar, birbirlerini uyarmıyorlar veya uyarıları dinlemiyorlar ve bile bile birbirlerine hastalık virüsü bulaştırıyorlar ve Rabbimizin ifadesiyle kendi elleriyle kendilerini tehlikeye atıyorlar.
Öyle değil mi? Bu hastalık nedeniyle muzdarip olanlara destek olma hususunda gereken hassasiyeti göstermiyorlar. Elbette bu hassasiyeti gösteren mü’min kardeşlerimiz var, ama çok azınlıkta!. Çoğunluk sanki; “Bana değmeyen yılan bin yaşasın” der gibi kendi zevki sefasında. Bilmez ki o yılan bir gün kendisini de ısıracaktır. Hastalıklar ve felaketler de öyle!.. Bu konuda peygamberimiz bizleri şöyle uyarıyor: “Sizden hiçbiriniz kendisi için arzu edip istediği şeyi din kardeşi için de arzu edip istemedikçe iman etmiş olmaz.” -
“Komşusu açken (muhtaçken-muzdaripken) kendiisi tok sabahlayan bizden değildir.” Yani gerçek mümin değildir.
Sorarım size hangi mü’min kardeşimiz Coronavirüs hastalığına yakalanmayı ve bu hastalıktan zarar görmeyi arzu eder? Elbette etmez. Öyle değil mi? Öyleyse, eğer mümin isek bu hstalıktan korunmak için alınması gereken tüm tedbirleri hep birlikte almalıyız ve uyulması gereken kurallara birlikte uymalıyız.
“Maske takmak”-“fiziki mesafeye uymak”- “temizlik” - “Aşı olmak” ve “ölçülü yaşamak” bu tedbirlerin başında geliyor; Ve Rabbimiz Allah Kur’anda: “Onlar bollukta da darlıkta da Allah için infak ederler, öfkelerini yenerler ve insanları affederler.
Şüphesiz Allah iyilik yapanları sever.” (Ali imran-134) buyurduğu gibi müminler varlık günlerinde olduğu gibi hastalık ve darlık günlerinde de birbirlerine iyilikte ve yardımda bulunmalı. Birbirlerine madden ve manen destek olmalı. Ve peygamberimiz bir hadisinde: Her kim Müslüman kardeşinin bir ihtiyacını giderirse Allah da onun bir ihtiyacını giderir. Her kim bir Müslüma kardeşinin bir sıkıntısını giderirse Allah da onun bir sıkıntısını giderir.” buyurduğu gibi mü’minler birbirinin ihtiyacını ve sıkıntısını gidermeli. İyi günde ve kötü günde, hastalıkta ve sağlıkta, varlıkta ve yoklukta her zaman birbirlerinin yanında ve yardımında olmalı.
Kardeşlik ancak böyle güzel olur!. Ve peygamberimiz bir hadisinde: “Yaptığınız zaman birbirinizi sevmenize vesile olan bir şeyi size söyleyeyim mi? Aranızda selâmlaşın!” buyurduğu gibi her gün ve her daim birbirimizle selamlaşarak ve birbirimizden haberdar olarak kardeşliğimizi ve dostluğumuzu feyizlendirelim. Ama Rabbimizin ifadesiyle bu selamlaşma güzeliyle ve dostça olmalı!.. Bu selamlaşma hem kalbî, hem sözlü, hem de fiili olmalı!. Peygamberimiz kiminle karşılaşsa onunla selamlaşır, hal hatırını sorar, duygularını paylaşırdı. Muhtaç durumda olanlara yardım ederdi. Biri hastalandığında ziyaretine gider, varsa ihtiyacını giderir, duâ eder, şifâ dilerdi.
Bizim kardeşlik ilişkilerimiz de böyle olmalı. Yukardaki ilkeler doğrultusunda Rabbimizin ve peygamberimizin öğütleri doğrultusunda mümince ve kardeşçe olmalı ki, Rabbimizin rahmeti ve yardımı bizim yanımızda olsun! Kardeşliğimiz, sağlığımız ve huzurumuz dâim olsun!.
Tıpkı Cennet ehli gibi!.
(muallimosman)
Yorum Yazın