GENÇLERE VE ÖMRÜ GEÇKİNLERE
Hayat yolculuğunuz sizin seçmediğiniz bir coğrafyada, yine sizin seçmediğiniz bir ailede başlar. Biz o coğrafyaya vatan diyoruz.
Hayatınız boyu karekter ve kişiliginizde bu seçmediğiniz coğrafya ve ailenizin izlerini taşıyacaksınız istesenizde istemesenizde.
Hiç bir zaman değiştirerek yeni bir aile alma şansınızın olmayacak, aileniz sizin ilk ve en etkili okulunuz olacaktır hayat boyu.
Doğduğunuz coğrafyadan taşınsanız yinede hep oranın özlemini duyacaksınız için için.
Çevrenize baktığınızda vatanı ve ailesiyle sorunu olan bireylerin hiç bir zaman huzuru bulamadıklarını göreceksiniz.
Bu kuralın aileler içinde geçeri olduğu herkesçe bilinmelidir.
(Kıymetli Anne Babalar lütfen çocuklarınızın günü geldiğinde yuvadan uçakları gerçeğini hatırınızdan çıkartmayın.)
Sevgili gençler,
birgün anlayacaksınız ki ailenin ve vatanın eskisi asla olmazmış.
Hayatın değişmez kuralı; bütün aileler çocukları için kendi bildikleri doğruları yine kendilerine has metotlarla öğretmeye çalışırlar, bazen doğru bazen yanlış.
İlk yıllarda her şey çok güzeldir, işler iyi gider. Yıllar geçtikçe siz büyüyüp serpildikçe işler değişir.
Daha dün çok beğendiğiniz anne babanız bir anda size yabancılaşır, sizinle farklı dili konuşurlar, sizi anlamazlar.
Belki de ihtiyaçlarınızı karşılayamaz olurlar. Bir anda hayatınız çekilmez olur, bıkarsınız, yıkılırsınız, kafanızdan binbir çılgınlık geçer. Baş kaldırırsınız zaman zaman, öfkeniz tavan yapar.
Neden sizi anlamıyorlar ki, neden sizi dinlemiyorlar ki?
Sabredin lütfen, onlar sizi anlamadı ancak siz onları çok iyi anlayacaksınız.
Ne zaman mı?
Anne Baba olduğunuzda anlayacaksınız, hem de burnunuzun direği yıkılırcasına acı çekerek, sızlayarak anlayacaksınız.
Hayat bir kişilik değildir, hayat insanın sevdiklerine karşı yaptığı fedakarlıklarla anlam bulur. Güzel hatıralar biriktirmek duygusal sermayedir.
Vicdanınızı rahatlatmak için bulduğunuz bahaneler sizi mutlu ve başarılı etmez. Mutsuz bir bireyde başarı zaten olmaz. Başarı ile mutluluk iki samimi yol arkadaşıdır hayat boyu. Birbirlerinden ayrılmayan iki yol arkadaşı, gece ve gündüz gibi.
Çocuklar hangi yaşa gelirlerse gelsinler her zaman Anne Babalarının küçük çocuğu olarak kalırlar.
Siz büyüseniz de onlar sizi maalesef hep çocuk görecekler.
Çocuk görmekle kalsalar iyi, birde yapamadıklarını sizden bekleyecekler, sizi kendi eserleri sayacaklar.
Sizin bir birey olduğunuzu unutacaklar çoğu zaman.
Bütün bunlar size saygısızlık asla değil, kabul etmeyiş hiç değil.
Bütün bunlar, anne baba olmanın getirdiği sorumluluk ve sevginin tezahürü be canlar.
Aslında sizin mutluluğunuz onları daha çok mutlu edecek, gülüşleriniz onların en büyük tebesümleri olurken başarınızı kendi başarıları sayacaklar ve sizi ömür boyu hesapsızca sevecekler sevecekler ve yine sevecekler.
Her şey gönlünüzce olsun.
Eyvallah.
Yorum Yazın