HAYAT BİR PROJE Mİ?
Merhaba Sevgili okuyucularım.
Her fırsatta hayatımızın en ciddi projemiz olduğunu ifade ederim. Hatta hayat projemizde başarısız olduğumuzda başardığımız diğer projelerin hiçbir anlamının olmadığını söylerim. Aslında hayat projemizi başarma arzusu dünyada var olmama gayemizdir.
İyide proje denince akla hep birilerinin tasarladığı sınırları ve kuralları olan organize işler akla geliyor.
Yani bizim hayatımızda tasarlanmış bir organizasyon mu?
Tam olarak tasarlanmış demek doğru olmayabilir ancak sınırları kuralları ve süresi belli olan bir hayata sahip olduğumuzu hatırlatmakta yarar görüyorum.
Sınırları ihlal etmediğimiz, kurallara uyduğumuz sürece hayat projemizi biz tasarlayarak, her birimize ayrı ayrı verilen süre içerisinde neticelendiriyoruz.
Bizim başarısızlığımız kuralları ve sınırları unutmakla başlıyor.
Dünya sadece bize aitmiş gibi yaşamak yaptığımız en büyük hatalardan biridir. Birlikte yaşama sanatının inceliğini zarafetini keşfettiğimizde projemizin genel gidişatı müspet manada oluyor.
Hayat projemizin kurallarının en başında sevgi ve paylaşım gelmektedir. Çok abartmaya gerek yok basitçe ifade etmek istiyorum.
Sevgili okuyucularım “ Komşusu aç iken kendisi tok yatan bizden değildir. “ Hadisi Şerifini içimize sindirerek toplumsal bir kural haline getirirsek projede başarıya yüzde elli ulaştık demektir.
Peki, projemizde başarının diğer yüzde ellisini nasıl başaracağız. Elbette çok kolay. Siyer bilgisi olanlar çok iyi bilir ki, bizler kuşu ölen çocuğa taziyeye giden bir Peygamberin ümmetiyiz ya da ümmeti olduğumuz iddiasındayız.
Bu iki anlayışı içimize sindirerek günlük yaşantımıza monte ettiğimizde, gözümüz aydın biz başardık. Bu kadar kolay mı diye tebessüm edenler olabilir, evet bu kadar kolay. Sayfalarca açıklamalı insan mühendisliği makaleleri yazmaya gerek yok. Yalın ve net ifadeyle, sevmeyi ve paylaşmayı yani verebilmeyi öğrendiğimizde hayat projemizin gereğini yapmış oluruz.
Mesele kul olduğumuzu anlamak ve kul gibi yaşarken ego diye adı değiştirilen nefsimizin oyunlarını bozmak.
“Ben gelmedim kavga için, benim işim sevgi için.
Dostun evi gönüllerdir, gönüller yapmaya geldim.” Yunus Emre
Her şey gönlünüzce ve bütünü hayrına olsun. Eyvallah.
Yorum Yazın