AKLET MİYELİM Mİ?
“Andolsun biz Âdemoğluna şan, şeref ve nimetler verdik; onları karada ve denizde taşıdık, kendilerine güzel güzel rızıklar verdik ve onları yarattıklarımızın çoğundan üstün kıldık (İsrâ-70)”.
İnsan, Ekmel-i mahlûkat/Eşref-i mahlûkattır.
Peki, etrafımızda, şeref, namus, haysiyet, liyakât, sadakat, kadir-kıymet, iman, ahlak, adalet sahibi kaç kişi sayabiliriz. Böyle durumda özür dileyerek it-köpek, at-eşek, kurt-kuş olmak daha eftal değil mi?
Yöneten de yönetilen, vatana, millete, devlete bağlılık; bilgi, birikim ile değişime/gelişime açıklık olmamalı mı?
Aynı aidiyetli (kulüp, sendika, okul, tarikat, mezhep, cemaat vb.) yapılar ihanete, namussuzluğa, harama, hırsızlığa, akçaklığa, dinsizliğe, imansızlığa, pisliğe, insâniyetten uzaklaşmaya götürürken itiraz etmemeli mi?
Pislik olduğu yerde kalmaz pisliğe dokunana az da olsa çok da olsa bulaşır.
Yaratan;
“Şüphesiz biz ona doğru yolu gösterdik; artık o isterse şükreden olur, isterse nankör (İnsân- 3)”.
“Affetmeyi esas al! İyiyi ve güzeli emret, cahillerden yüz çevir! (A’raf-199)”.
“Onların birçoğunun günahta, düşmanlıkta, haram yemede yarıştıklarını görürsün. Ne kötüdür o yapmakta oldukları! (Maide-62)”, diyor.
Hidâyet ve dalâlet, hayır ve şer yollarını hatırlatmamalı mı?
Ahdine sadık olmasını, arzusunun esiri olmamasını, azgın, bilgisiz, boş konuşmamasını, böbürlenmemesini, cahillik etmemesini hatırlatmayalım mı?
“Emr-i bi'l ma'rûf ve nehy-i anil münker” hava da mı kalsın….
AKLET MİYELİM Mİ?
Yorum Yazın