Emin Can’ın Ardından

Bin dokuz yüz kırk iki senesinde
Dörtyol’da dünyaya geldi Emin Can
Yazın dünyasının gözü önünde
Söz sanatında ün saldı Emin Can

İlim ehli idi, bilgisi çoktu
Cehalet üstüne nurunu yaktı
Hamaset denince üstüne yoktu
Şairlikte bir idoldü Emin Can

En büyük hasleti yardımseverdi
Her fırsatta ulusunu överdi
Türklük sevdalısı vatanperverdi
Bizle aynı telden çaldı Emin Can

Yalnız bırakınca hayat yoldaşı
Olmayınca candan bir gönül eşi
Doğmayınca gecesine güneşi
Elleri koynunda kaldı Emin Can

Memleket işine kafa yorardı
Yanlış yapanlardan hesap sorardı
Mutluluğu Güngör’ünde arardı
Aşkının yolunu bildi Emin Can

Sıra dışı biri, farklı insandı
İnsani değerde sınır aşandı
Verdiğinde şükreyleyen kuldandı
Tutunacak sağlam daldı Emin Can

Yazmazdı hiç kitabında hep bana
Garip sevindirse gelirdi cana
Üzerine yoktu dostluktan yana 
El olan ellere eldi Emin Can

Şeytanı kendine görerek rakip
Kalbinin sesini ederek takip
Anılarla dolu yolculuk yapıp
Yayan gidip hacı oldu Emin Can

Olmadı nefsiyle asla kafadar
Güzel amellere oldu hissedar
Azrail canını alana kadar
Beş vakit namazın kıldı Emin Can

Varlık makamına es geçti gözü
Üzerine yoktu irşatta bizi
Aynı minvaldeydi sözüyle özü
Takip edilecek yoldu Emin Can

Ölümden korkmak mı, onda ne gezer
On yedi yıl önce yaptırıp mezar
Mezar taşına da adını yazar
Ölmeden çok evvel öldü Emin Can

Kalplerde bırakıp hüzün ve tasa
Kızı Nurseli’ni boğarak yasa
Rızkının sonuna geldi hülasa
En derin uykuya daldı Emin Can