DÜŞÜNCEN DEĞİŞİRSE DÜNYAN DEĞİŞİR
İnsanın doğduğu ev, içine büyüdüğü kültür ve icabında yaşadığı acılar; bütün bunlar kendi seçimleri olmadığını biliyorsunuz.
Hayata nereden ve nasıl başlayacağımıza biz karar veremeyiz ancak nasıl bir hayat inşa edeceğimizi seçebiliriz.
Gerçek değişim, insanın içinden başlar. Dış şartları kolayca değiştiremeyiz belki; fakat iç dünyamızda hangi manaları yeşerteceğimizi, hangi bakış açılarını besleyeceğimizi biz tayin ederiz elbette.
İçimizde bir ses vardır bizim zaman içinde besledigimiz ve geliştirdiğimiz. Okuduklarımızdan, dinlediklerimizden, arkadaşlarımızdan aldıklarımız yavaş yavaş bu sesi oluşturur esasında.
Bu ses, ya bizi aşağı çeker ya da yukarı taşır. Umut mu fısıldıyor, korku mu? İnanç mı rehberlik ediyor, yoksa şüphe mi yönetiyor? Gün gelir bu iç ses, en yakın dostumuz ya da en büyük engelimiz olabilir.
Hayatta başımıza ne geleceğini her zaman biz bilemeyiz. Ancak o gelenle ne yapacağımızı belirleme kudreti bizdedir. Aynı olay, birini kırar, diğerini olgunlaştırır. Birini öfkelendirir, diğerini büyütür. Farkı oluşturan, yaşananlar değil; yaşananlara verilen tepkilerdir.
İşte bu yüzden insan, kendi iç eğitimini ciddiye almalıdır. Zihni eğitmek, düşünceyi yönlendirmek, bilinçli bir iç dil geliştirmek zorundadır insan.
Tefekkür, dua, meditasyon gibi çalışmalar insanın doğrudan zihniyle alakalı çalışmalardır.
Çünkü zihin bir tarladır; ne ekersen, o büyür. Zehirli fikirler eken, karanlık bir hayat biçer. Umudu, cesareti, sabrı eken ise zamanla huzura ve başarıya doğru yürür.
Bu kolay bir iş değildir elbette. Bununla beraber değerlidir. Çünkü insanın asıl özgürlüğü, dış dünyada değil; iç dünyasında başlar. Ve bir kez içten aydınlandığında, en zor zamanlarda bile yolunu kolayca bulabilir.
Esasında ne düşünüyorsan sen osun, neyi hayal ediyorsan o olacaksın zaman içerisinde.
Unutma, en büyük değişim dışarıdan beklediğin değil, içeride başlattığındır.
Her şey bütünün hayrına olsun.
Eyvallah.
Yorum Yazın