MESAFEDEKİ UMUT
Bu salgın hepimizi tehdit etmekle birlikte birçok şeyi öğrenmemize vesile olduğunu her geçen gün biraz daha anlamaktayız.
Süratle yalnızlaşıyoruz, sağlığımız için seyrek ve mümkünse yalnız olmamız gerekiyor.
Ne garip bir zamanlar yalnızlık isteyen bizler şimdi kalabalıklara karışacağımız günlerin gelmesi için can atıyoruz. İnsan bu, isteklerinin sonu yoktur. Kıymetini bilmediğimiz o kadar çok şeyi özledik ki. Eğer hayat projemizi gerçekleştirmek istiyorsak bize verilen ruhlarımızın kılıf ve koruyucusu olan bedenlerimizin sağlığı birinci önceliğimiz olmalı. Bunun için fabrika ayarlarımıza dönme zorunluluğumuz var. Bu dönüş hem maddi hem manevi alanda olmalı.
Uzun uzun telkinler terkipler yazmaya gerek yok, abartmadan zorlaştırmadan tek cümle , "doğal beslenmeli, davranışlarımız doğal olmalı, konulan toplumsal kurallara uymalı." Bunu başardığımızda her şey eskisinden de güzel olacak inşallah.
Salgından öncede " Merhaba,Nasılsın, İyiyim,Geçmiş olsun, Bugün iyisin, Hep yanındayım, Aklım sizde, Rahatsız ettim, Üzgünüm, Rahatsız etmemek için aramıyorum, " vs ifadelerin anlamını yitirdiği acı da olsa gerçektir.
Gider ayak söylenen " Bir isteğin var mı? " sözü kocaman yalan ve sorumluluğu yerine getirmiş olma girişimidir.
" Keşke elimden bir şeyler gelse " bir nevi oyalamadır kaçıştır.
"Allah yardımcın olsun " güzel ancak acelece edilmiş bir duadır.
" Çok merak ediyorum " vicdana karşı cılız savunmadır.
Sevgili okuyucularım, malesef bu gün bütün bunlar hayatımızın gerçekliği oldu. Kimse kimseye yardım edemiyor, sevdiklerimizi korumak için onlardan uzak durma zorunluluğumuz var.
Her olaydan bir ders çıkarmamız gerektiği gibi bu salgından da dersimizi almalı;
hayat yolculuğunda her zaman yalnız hemde yapayalnız olduğumuzu bilerek büyük hesap gününe hazır olmalıyız.
Salgının bittiği yeniden kucaklaşacağımız günler çok yakın inşallah.
Lütfen maske, mesafe, temizlik kurallarını unutmayalım. Sağlıklı günler dileğiyle Eyvallah.
Yorum Yazın