İnsan hayatı boyunca birçok iniş çıkışlarla mücadele etmek zorunda kalır.
Bunlar insanın şahsiyetini oluşturmada yardımcı olurlar. İşlerin yolunda gittiği dönemlerde insan adeta ‘’küçük dağları ben yarattım’’ havasındadır. Bu insanı bitiren bir düşünce yapısıdır. Bu hareket insanı insanlıktan düşürür. Eğer farkına varıp gereken önlemi alamazsa insan, öyle bir yere düşer ki hayvandan da aşağı olur. İşte bu vaziyetteyken önemli olan ilk yaptığı hatalardan dersler çıkararak tekrardan ama bu sefer temiz bir şekilde yükselmektir.
Bazen bir kız arkadaş, bazen kötü bir dost, bazen de sosyal çevre gibi birçok sebep insanı harap edebilir. Yaptığımız hataların sonuçları yaşadığımız şu dünya için geçici olabilir belki ama baki kalacağımız ahiret yurdu için bu durum geçerli değildir. Bu nedenle yapılan hatalardan dersler çıkarmalı ve bir daha aynı yanlışa düşmemeye özen göstermeliyiz. Yanı sıra baktığımızda kendileri açısından karanlıktan aydınlığa geçenler yanlışı bildikleri için ellerindekinin kıymetini diğerlerine göre daha iyi anlıyor ve istifade ediyor. Ben bu guruba devşirme adını verdim. Bu devşirmeler dedeleri hacı, babaları imam olanlardan daha iyi dine bağlıdırlar. Bu durumun en büyük etkeni daha önce yaptıkları hatalardır. Hata insanı insan eden en büyük mihenk taşıdır. Bu insanın fıtratında vardır. Ben düştüm diye hayıflanmamak gerekir. Aslında neden kalkmadım diye hayıflanmamız lazım.
Hani Efendimiz (sav) insanlar iman etmede geciktiklerinde üzülüp perişan olurken bir ayetle teselli bulmuştu. Bu ayetti iyi anlayıp yorumlamamız gerekiyor.’’ Artık sen öğüt ver! Sen ancak bir öğüt vericisin.’’(Ğaşiye21) Varislerine de ancak bu düşer. İnsanları kınamadan, yargılamadan, ötekileştirmeden yaklaşmak gerekir. Ancak bu şekilde harabat ehlini devşirebilirsiniz. İnsan kaybetmek basittir bir çirkefliğe bakar. Ama kazanmak zahmet ve emek ister. Sabır ister.
Yeter artık sirkelen ve kendine gel. Biz buradayız ve seni de burada görmek isteriz.
Yorum Yazın