Mehmet Akif Ersoy ve Hatay

Oku Mecmuasının, Ocak 1962 deki sayısındayayımlanan önemli bir hatırayı sizlerle paylaşmak istiyorum.

Mehmet Akif Bey, 1936 yılında hasta hasta Mısır dönüşünde Hatay'a uğramış ve dostu Andırınlı İlmi Beyin yanında kalmıştır. Hatay'a hakim bir tepedeki, bu tepe aynı zamanda Hatay'ın en güzel yeriymiş-beraberce vakit geçirmişler. O zamanlar Hatay hala Fransızların elinde, Hatay'ın hükümet konağında Fransız bayrağı sallanıyor. Bu hal, tabii kalbi memleket ve millet için çarpan, Akif'in yüreğini sızlatıyor ve ağzından şu beyitler dökülüyor:

"Viranelerin yascısı baykuşlara döndüm

Gördüm de hazanında bu cennet gibi yurdu.

Gül devrini görseydim onun bülbül olurdum

Ya Rab, beni evvel getireydin ne olurdu."

Aradan zaman geçiyor, Mehmet Akif Bey vefat ediyor.Sonra Hatay bize, biz Hatayımızakavuşuyoruz. Her yer gül, gülistan oluyor. Bu seferde Ali İlmi Bey coşarak Akif Bey merhuma hitabeden şu şiirini söylüyor:

"Ey bağrı yanık şairi İslam elinin gel...

Gel bağrına basmakçün açılmış sana her el

Dalma ebedi uykuya bir lahza uyan da

Ruhundaki hicranları sil, gel de şu anda

Bak başka bahar arz ediyor şimdi tabiat

Dolmuş gibi afakına fecr-i ezeliyyet.

Zulmet eridi her yer ışıklarla donandı.

En gamlı gönüllerde ne sevdalar uyandı.

Geldindi fakat fasl-ı hazanıydı bu yurdun

Baktın da solan rengine vurgun gibi durdun.

Gittin bizi öksüz gibi avare bıraktın

Dursandı ne var, beklediğin gün gelecekti