KABUL EDEMEDİKLERİMİZ

  KABUL EDEMEDİKLERİMİZ

Neyi kabul edemiyoruz ve neyle savaşıyoruz aslında savaştığımız hiç birşeyi kabul edemiyoruz orada var olan direnç bizi öyle engelliyor ki bakmışsınız yaşamayı unutmuşuz savaş savaş dur nereye kadar?

Bu yazımda bu konuyla yüzleşmek ve biraz da olsa hafifletme düşüncesi ile size aktarmak istedim. Kabul ettiğim ve edebildiğim kadar  Kabul etmek öyle kolay değildir onayından geçmesi tepkisiz kalabilmek anda ve akışta kalmak bunlar yazıldığı gibi kolay şeyler değildir. Ama insandaki gücü önemseyerek iradenin gücünü önemseyerek herşeyi başarabileceğimizi düşünme umudu ile kendime ve size farkındalık kazandırma umudu ile bu konuda kendimi buldum. Son zamanlarda zihnimden gelen tek ses ‘’KABUL ET’’ Yaşam denilen şey kuralsız ve anda kalacağımız yer olduğunu söylesem kaç kişi inanır? Ve şöyle ki yaşamayı da yaşam içinde olmayı da bilemiyoruz bu kabul edemediklerimiz yüzünden direnç göstermek tüm olayların size daha çok akmasına sağlayacaktır o yüzden bundan kurtulmamız gerekiyor hemde bir an önce  Bilmenizi isterim ki yaşadığımız anda  kurallar yoktur. Ne kadar çok kuralların ve kalıpların varsa hayat senin esnemen için olaylar getirecek ve sen bir bakacaksın ki eski düşüncenden eser kalmamış sen olmuşsun başkası…Yaşam  esnek olman gerektiğini, akışta kalman için her türlü sınava tabii tutar. Esneye esneye dengede olmayı anlamış ve insan olmanın ilk adımını atmış olarak bulacaksın kendini. Ne kadar güzel değil mi? Seni dengeye getirecek tüm  matematiksel olaylar senin için yola çıkıyor bu süreyi ister uzat ister en kısa zamanda çöz oda senin farkındalığın…

Kendini olduğun hallerin ile, güzelliğin,çirkinliğin ile hoş gördüğünde etraftaki herşeye gülümseyerek bakacaksın ufacık görünen herşeye… Mükemmelliyetçi yanımızdan egomuzla birlikte sıyrılmayı öğrenebilirsek herşey harika olacak. Ah birde yazıldığı gibi olsa keşke herşey bazen birkaç cümle bizi kendimize getirir tokat misali ancak tam anlamıyla öğretecek olan tek şey ‘’Yaşamın ta kendisidir’’ Kendine karşı anlayışlı olman,herşeyin başına gelebileceğini herkesin sana birşey öğretebileceğini,bazılarının seni çok seveceğini,çok kıracaklarını,haksızlığa uğratabileceklerini,iyi yaklaşarak seni zedeleyeceklerini,hayal kırıklığa uğratabileceklerini düşünerek hazırlıklı olmalısın bu yoculuğa her birini yaşayarak hazmederek,kabul ederek ama önce kendinle kavga ederek bulacaksın.

Her biri senin hayat mesajındır kendini kusursuz görmen mükemmelliyetçi ve egonla birlikte içindeki senin tamda bir beşer gibi olduğunu ve tekamül sürecinde hiçkimseden ayrı olmadığını bir bütünün parçası olduğunu hatta bazen hiç bir şey olduğunu,hiç kimse olduğunu görene dek ufalacak,küçülecek ve kabul göreceksin. Bu yolculuğun adıdır ‘’Senden sen’e’’ hatta bununla alakalı birkaç mısra birşeyler yazmıştım sona doğru aktarmak isterim… Engel olan sadece sensin,limit sensin. Kabullenilmeyen herşey yara açar eğer sen yara açarak iyileşen kişilerdensen devam et. Ekonomi ile,ailenle,sevgilinle,eşinle,arkadaşınla,işinle,sistemle kavga etmeyi bırak kabullenip kendi yoluna bak umut heryerde yeterki sen güzel bak… Sen herşeyin bir parçasısın herşey olması gerektiği gibi akışta yolunu alıp devam ediyor.

NELER YAPABİLİRİZ?

Canını sıkan her ne ise;onu düşünmeyi bırak bunu kolaylaştırmak için farklı uğraşlar bulmalısın ve aklındaki herşey için yeni bir oyun kuracaksın. Sıkıntılarını neşeli bir oyuna getirebilirsin.Düşüncenin derinine indikçe orada boğulup girdaba gireceksin işte bunun için düşünce bağımlılığından vazgeçip iyi kötü haklı haksız yargılarından kurtul yorum yapma ! Hüküm verme ! Sadece izle ve geç seyre dalma çok düşünme anlamayı dene kabul et anlamasan da kabul et. ‘’Olanın olmuşluğunu kabul et’’ Dikkatini başka yöne çevir. Gözünle değil özünle bak hazmederek,sindirerek canın acırsa sakin ol 

KOŞ BU SENİN YARIŞIN…

Birkaç mısra ile yazdığım yazıyı da aktarmak isterim.

BEN’E YOLCULUK

Yaşıyorum hayatı BEN yolculuğunda,ağlayarak doğdum

Ağlamalarıma anlam kazandırdım,gülerken ağladım,ağlarken güldüm,zıddı ile yaşadım BEN yolculuğunda…

Yaşarken yoruldum,yaşarken dinlendim,yaşarken BEN oldum derken,hiç BEN olamadım.

Meğer yaşadığımda BEN yorulduğumda BENmişim.

Meğer hep BEN ile BEN arasında uzun bir yolculukmuş adı da BENmiş

Meğer garip bir hanmışım…

Gamze ARSLAN…