BAYRAM SOFRASI
Bu Sabah şöyle bi pencere kenarına daldı gözlerim anılara kaybolup giden değerlere
Değerlerimize ne kadar yaşatmaya çalışsak ta mutlaka eksik kalıyor,
çok eksildi hayatımızdan çok...
Bayram namazından çıkıp eve gelindiğinde
Yuvarlak tahtadan oluşan bir sofra vardı
bayram bu sofrada başlardı....
O sofrada ,huzur ve mutluluk sağlık vardı
soframızda vardı bol bol yufka ekmeğimiz de vardı.
Büyüklerimizin dizinin dibinde yan yana diz dize oturup onların pişirdiği yemeğin buharına sıcak nefesimizin buharı birbirimize karıştırdı .
Besmele ile başlar ve doyardık.
Simdi dünyayı yesek nefsimiz doymak bilmiyor. En büyük manevi niğmet ve huzur .
Aile zenginliği birlik ve beraberliği örf ve adetlere saygı sevgi edeple daim ettirebilmek. Ne sofra nede sofranın sahiplerine saygı sevgi kaldı.
Batı medeniyeti zehir kattı sofralarımıza aşımıza ekmegımize çağdaş olacağız diye çığrımızdan cıkmış bir topluluk olduk.
Ne MUTLU böyle değere sahip çıkıp yaşatanlara...
Hep büyük gibi hissederdim.
Küçükken Taki büyüyünce anladım çok küçükmüş yan otururduk babam bağdaş kurardı. Onun dizine bizde kolumuzu koyardık. 8 kişi o sofranın etrafında otururduk. .
ne mutlu günlermiş meğer şimdi masalar Ayrı tabaklar. .....
Ama o günün insanları da tadı da yok yok .
insanlari biraraya toplardi bu sofra ve ne güzeldi eskiden tertemiz duygularla olan iletişimimiz ne yazik ki teknolojinin de etkisiyle bozuldu
Bugün yediğimiz kuzu pirzola dahi
ESKI günlerdeki o sofradan YEDÍGÍMÍZ patates kizartmasi kadar lezzetli gelmiyor insana...
Ah! ESKI günler ESKI günler!!
Köyde ilkokulda okurken bu sofra aynı zamanda çalışma masamız idi, hey gidi günler, bir de ders çalışırken ya da ödev yaparken saçlarımızı sofra üzerindeki gaz lambasında arasıra yakardık .
Böyle sofralarda büyük büyük tü küçük küçük tü saygı vardı hoş görü vardı kısacası aileydik
Ne güzeldi çocukluğumuz öyle kaladık büyüdük orta yaşlı olduk torun sahibi olduk Aile bütünlüğü harika çok güzel büyüklerimiz gitti o günler hafızamızda hatıra olarak kaldı guzel hatıralar var zaman cok cabuk geciyor
Bu sofra ...
Egoların, bencilliğin, öfkenin, hırsın birbirinden uzaklaştırdığı insanları birbirine yapıştıran bir tutkal.
Odundan yapılan bu tahta parçası, dilinden insanlık sözleri, kalbinden zehirli duyguları dökülenleri birleştiren bir bağ.
Dede, nine, anne, baba, çocuk, torun, komşu, akraba ve misafirlerin bu sofradaki sohbetlerine hiç şahit oldunuz mu?
Hiçbir yerinde REZERVE yazmayan, makamı mevkisi olsun olmasın herkesin yan yana, diz dize oturduğu, göz göze sohbet ettiği muhteşem bir huzur yeri bu sofra.
Hatıralardan selam olsun.
Yorum Yazın