BU AYIP HATAYSPOR’UN DEĞİL HATAY’IN AYIBIDIR… 

Hatayspor…  
Bir dönem Süper Lig’de destan yazan, Anadolu’nun umudu olmuş, bir kentin gururuydu.

Bugün ise sahada alınan skorların ötesinde, yürek burkan bir manzarayla anılıyor. Çünkü Hatayspor artık sadece maç değil, onur mücadelesi veriyor.  

Takım, derin bir mali krizin içinde çırpınıyor. Yönetim değişti, umutlar tazelendi ama gerçekler değişmedi. Yeni Başkan Ethem Çakır, iyi niyetle elinden geleni yapıyor. Kulübün sırtındaki ağır borç yüküne rağmen, Hataylı esnafı desteklemek adına formaları üçte biri fiyatına Hatay’da diktirmeye başladı.  
Bu çaba, ekonomik olarak tükenmiş bir kulübün yeniden ayağa kalkması için sembolik ama değerli bir adımdı.  

Ancak Amedspor deplasmanında yaşanan görüntü, hepimizin içini burktu.  
Kaleci Visar Bekaj’ın giydiği formanın yeni olmadığı, eski bir formanın üzerine baskı yapılarak tekrar kullanıldığı fark edildi. Taraftar, bu manzara karşısında öfke ve üzüntüyü aynı anda yaşadı. Kimileri “Bu kadar da olmaz” dedi, kimileri sessizce iç çekti.  
Ama aslında burada utanması gereken Hatayspor değil!  

Bu ayıp, Hatayspor’u yalnız bırakanlarındır.  
Deprem sonrası bir kentin en güçlü sembollerinden biri olan bu kulübü kaderine terk edenlerin, destek sözü verip unutanların, ‘sahipsiz’ bırakılan Hatay gerçeğini görmezden gelenlerin ayıbıdır bu.  
Hatayspor bugün forma bulmakta zorlanıyorsa, bu bir futbol kulübü meselesi değil; bu bir vicdan meselesidir.  

Unutmayalım; bu takım sadece 11 futbolcudan ibaret değil.  
Bu takım, tribünde gözleri dolan binlerce Hataylının yüreğidir.  
O forma, sadece bir kumaş parçası değil; depremden sonra bile “biz hâlâ buradayız” diyen bir kentin onurudur.  

Ethem Çakır’ın çabası elbette takdire değer. Ama o da biliyor ki, bir başkanın iyi niyetiyle bu yük taşınmaz. Hatayspor’un yeniden ayağa kalkması için Hatay’ın tüm dinamiklerinin, iş dünyasının, yerel yönetimlerin, hatta ülke futbolunun el birliğiyle destek vermesi gerekir.  

Hatayspor’un eski forma giymesi ayıp değil.  
Ayıp olan, o formayı yeni yaptıracak imkânı yokken görmezden gelmektir.  
Ayıp olan, bir kentin simgesini kaderine terk etmektir.  

Bugün Hatayspor’un sahadaki en büyük rakibi ne Amedspor, ne de başka bir takım.  
Bugün Hatayspor’un en büyük rakibi; ilgisizlik, umursamazlık ve vefasızlıktır.  
Ve bu maçı kazanmak için Hatay’ın her kesiminin yeniden aynı renklere inanması gerekiyor.  
Çünkü Hatayspor, yalnız bırakıldıkça değil, sahip çıkıldıkça yaşar.

Kalın SAĞ'lıcakla...