İNSAN BOZULUNCA, HERŞEY YERLE BİR OLUR...
O kadar basitleşmiş ve yıpranmışız ki.
Büyük felaketler kapıda.
Kul azarsa hâk yazar.
Sadece yeme, içme, uyku, aptalca lüks, pahalı kıyafetler ve eğlence peşindeyiz.
Hiç kimsenin maneviyata ilgisi yok.
Herkes sadece daha fazlasını nasıl kazanacağını düşünüyor. Şarlatanlık, hırsızlık diz boyu.
İnsanlar har vurup harman savuruyor.
Bir yandan ülke yangın yeri, diğer yandan herkes vur patlasın çal oynasın...
Fakirle zengin arasındaki fark baya açildi zengin yarın daha ne kadar zengin olma derdinde fakir ise yarını nasıl kurtarım derdinde fotoğraf herşeyi çok güZel anlatıyor
insanlara gösterebilmek çok zor filmlerde bu cümleyi çok kullanırlar artık kader ağlarını örmeye başladı dünyanın sonu seyrediyoruz için kimse önüne geçemiyor mu?
Bu yüzden insan olmuşuz zaten yoksa dağ taş olabilirdik ....
Bir sinava tabi tutulmustur insan dünya da varolmadan. İşsiz ormanlara gidince bakıyorum doğaya insan eli değmemiş her yer o kadar muhteşem ki ...
Güneşli havada aniden yağan yağmur , aniden çıkan rüzgar , rüzgara karsilik veren o yeşil yapraklar yani oturup etrafı inceleyince kendinden soğuyorsun...
Koca bir ormanda zaten sen bir hiçsin...
Malesef aynen nedense ateş düştüğü yeri yakar kafası yaşanıyor boşvermislik başına gelmeden anlamamazlik
İnsanların gidişatı iyi olmadığı için her şey kötüye gidiyor şükür yok israf çok saygı yok herkes benim diyor çıkarlar ön planda kimse kimsenin halini hatrını sormaz oldu senin tarafından benim taraf kavgası bir afet olunca aklımız başımıza gelip birlik oluyoruz kötü gün geçince yine düşmanlık herkesin kendini bir gözden geçirmesi gerekiyor.
Kara gün için yatırım yapmaları gerek,
Ormanlarımız yanarken içimiz yanıyor,
İzmir Bolu Muğla ilçeler köyleri yanıyor
büyük felaket geçmiş olsun bir daha yaşanmasın
Belediyeler tedbirini alsın insanlarda biraz kendilerini gözden geçirsin kendimde dahil.
İnsanlığa maneviyata duyar kasmak diyen okadar büyük bir kitle varki.
nasıl düzeliriz bilmem,kendine herşeyi hak gören bir kitle...
Malesef öyle satafattan rahatliktan odun vermiyoruz
İnsan çok zor kaldırıyor yüreğindeki bu çöküntüyü
Depremde acılaeımız dinmeden Yangınlar cigerimizi yakıyor...
İNSAN BOZULUNCA HERŞEY YERLE BİR OLUYOR
Yorum Yazın