KORKUYORUZ
Sevgi , yaşam ve duygular hepsi ilişkiliydi birbiriyle ancak insanlar doğru kullanmasını bilmediğinden çözemedi hiçbir zaman , bulmacayı .
O kadar korkuyorduk ki , sevgiden , sevmekten ve hatta yaşamaktan . Bir o kadar da yalnızlıktan korktuk . Kısacası hayatın gerçeklerini görmekten korktuk . Sevgi ve yalnızlık ikisi de o kadar güçlüler ki ya doğru yaşayacaksın ya da karşısında dimdik duracaksın yoksa görmek istemediğin o hayat var ya rüyalarına giren korktuğun işte tek tek yaşatırlar sana .
Hiç anlaşamayan dostlar gibi sevgi ve yalnızlık , ya onların istediği olur ya da zehir ederler günlerini . Hiç anlaşamayan ikizler gibiler ancak o kadar benziyorlar ki ayırt edemezsin .
Hayat aslında yalnızlıktan ibarettir zaten , onunla barışık olman gerek . Kimsenin zihnini okuyamazsın değil mi , kimse de senin işte bu yüzden yalnızsın . Parmak izi gibidir , kimsenin zihnindekiler aynı değildir . Kendinle arkadaş olamaz , yalnızlığını yenemez veya onunla yaşayamazsan hayatın hüzünlü bir şarkıdan ibarettir .
Yani anlayacağın hayattaki yalnızlığını anlayıp kendi düşüncelerini çözmelisin önce , inan ne düşündüğünü sen bile bilmiyorsun .
Sevgiye gelince doğru sevmezsen onun da farkı olmaz gökyüzüne bir bak ve hayatını sev ama doğru ve içten . Kendini kandırmadan , kendini bilerek sevmek ! Baya az kaldı .
Korkuyoruz hem de baya , yalnızlıktan , sevgi veya sevgisizlikten . Sen hiç gerçekten , sevdin gerçekten kafandaki yalnızlığı yendin mi ?
Fikirlerimiz baya derin biz ise sadece yüzeyini görüyoruz ya da bakmak istemiyoruz çünkü korkuyoruz ...
HÜSEYİN MERT TURAN
Yorum Yazın